به اندازه ی نوشیدن یک فنجان قهوه ی تلخ بمان

بمان و تحمل کن

من نگران بعد رفتنت نیستم

من نگران خاطرات شیرین لحظه های با تو بودنم

که همه را با رفتنت تلخ میکنی

پس بمان و با نوشیدن یک فنجان قهوه کام خود را برای مدتی هرچند کوتاه تلخ کن

و بدان مدتها کام

 که نه زندگی من را تلخ کردی

ومن تلافی جز تعارف یک فنجان قهوه ی تلخ به تو نداشتم...!

نظرات شما عزیزان:

تنها

ساعت23:56---18 تير 1390

[وب سایت]

دیدارم بیا هر شب ، در این تنهایی ِ تنها و تاریک ِ خدا مانند



دلم تنگ است .



بیا ای روشن ، ای روشن تر از لبخند



شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهیها



دلم تنگ است.



بیا بنگر، چه غمگین و غریبانه



در این ایوان سرپوشیده ، وین تالاب مالامال



دلی خوش کرده ام با این پرستوها و ماهیها



و این نیلوفر آبی و این تالاب مهتابی



بیا ای همگناه ِ من درین برزخ



بهشتم نیز و هم دوزخ



به دیدارم بیا ، ای همگناه ، ای مهربان با من



که اینان زود می پوشند رو در خوابهای بی گناهیها



و من می مانم و بیداد بی خوابی.



در این ایوان سرپوشیده ی متروک



شب افتاده ست و در تالاب ِ من دیری ست



که درخوابند آن نیلوفر آبی و ماهیها، پرستوها



بیا امشب که بس تاریک و تنهایم



بیا ای روشنی ، اما بپوشان روی



که می ترسم ترا خورشید پندارند



و می ترسم همه از خواب برخیزند



و می ترسم همه از خواب برخیزند



و می ترسم که چشم از خواب بردارند



نمی خواهم ببیند هیچ کس ما را



نمی خواهم بداند هیچ کس ما را



و نیلوفر که سر بر می کشد از آب



پرستوها که با پرواز و با آواز



و ماهیها که با آن رقص غوغایی



نمی خواهم بفهمانند بیدارند.



شب افتاده ست و من تنها و تاریکم



و در ایوان و در تالاب من دیری ست در خوابند



پرستوها و ماهیها و آن نیلوفر آبی



بیا ای مهربان با من !



بیا ای یاد مهتابی !




پاسخ:فدای تووو

غريبه ديروز،اشناي امروز،از ياد رفته فردا هايت.

ساعت9:28---16 تير 1390

كاش ميشد 2باره اندازه ي نوشيدن يه فنجون قهوه تلخ بشينم با دوستاي كلاس 3.6م حرف بزنم.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: